Dictionary of Greek. 2013.
κρούω — (AM κρούω) 1. χτυπώ, πλήττω (α. «κρούσας δέ πλευρά», Ευρ. β. «κρούειν δὲ τοῑς ποσὶ τὴν γῆν ἐφ ἧς βεβηκότες ἧσαν», Αρρ.) 2. πλήττω τις χορδές έγχορδου μουσικού οργάνου ή, γενικά, παίζω μουσικό όργανο («ψῆλαι καὶ κρούειν τῷ πλήκτρῳ», Πλάτ.) νεοελλ … Dictionary of Greek
προ- — α συνθετικό πολλών λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στην πρόθεση πρό. Το προ συντίθεται με ονόματα, ρήματα και, σπανιότερα, με επιρρήματα και προσδίδει βασικά τη σημ. τής προτεραιότητας ως προς τον τόπο, τον χρόνο ή την τάξη … Dictionary of Greek
προκρουσμός — ὁ, Α [προκρούω] η πρόκρουσις* … Dictionary of Greek
πρόκρουμα — ούματος, τὸ, Α [προκρούω] προανάκρουσμα, προαναγγελία … Dictionary of Greek
πρόκρουσις — ούσεως, ἡ, Α [προκρούω] ονομασία μουσικής φράσης … Dictionary of Greek
